Je bent volwassen en leidt je eigen leven. Je bent vrij en maakt onafhankelijke, constructieve keuzes. Toch...?
Of heb jij ook het gevoel dat je soms zelf je eigen geluk saboteert? Dat je helemaal niet zo vrij bent om voluit voorwaarts te gaan? Wil jij lichter, met meer zelfvertrouwen en gemak jouw eigen pad gaan? Lees dan verder! In dit blog leg ik uit wat jij kunt doen om vrij en blij jouw weg te gaan.
Je verlangen als drijvende kracht
Jouw wensen en verlangens zetten je op een bepaald pad. Je zou wensen en verlangens kunnen zien als motortjes die jou in beweging zetten een bepaalde richting op. Zodra jij 'Ja' zegt tegen jouw verlangen wordt het groter, meer aanwezig, en uiteindelijk (als je het jezelf toestaat) richtinggevend in de keuzes doe je maakt.
Op jouw pad leer je jezelf kennen en gaandeweg ontdek je waar je vrijer en minder vrij bent. Misschien ervaar je dat je op sommige punten jezelf wat kwijt raakt, moedeloos wordt, daadkracht mist, je focus verliest of het opgeeft. Misschien ontdek je belemmerende gedachtes en beperkende overtuigingen die je tegenhouden om te doen wat je te doen staat. Op zo'n momenten is het helpend om te onderzoeken waar je belemmering ontstaan is. Waar zit de wortel?
Achterom kijken om vooruit te gaan
Om te kunnen groeien is het nodig om te (h)erkennen wat jou gevormd en gemaakt heeft tot wat je nu bent. Misschien is datzelfde ook wel wat jou hóudt waar je nu bent? Dat jij soms zelf in de weg staat van jouw geluk kan lastig zijn om te (h)erkennen, en nog lastiger om te veranderen.
Misschien kijk je achterom en wacht je onbewust op goedkeuring om verder te gaan dan zij. Of misschien kijk je juist níet achterom, om te voorkomen dat je wordt zoals zij, of omdat het nog pijn doet om je niet gezien te voelen, niet gesteund te worden... In beide gevallen geldt: een niet-vrije band met jouw verleden kan je meer energie kosten dan je lief is. Het houdt je weg van je eigen pad.
Verder gaan dan je voorouders
De meeste volwassen mensen komen op een punt waarop ze ‘verder gaan’ dan hun (voor)ouders. En zo hoort het ook. Jij ~ de nieuwe generatie ~ bent hier en nu. En jij mag stappen zetten die nog niemand in jouw voorouderlijn heeft kunnen zetten. Om volledig eigenaarschap te nemen over deze vrijheid, deze potentie van jouw leven kan best lastig zijn. Onbewust kan het voelen alsof je hiermee ontrouw bent aan je systeem. Het knelt, het schuurt, het vertwijfelt…
Hoe kun je jezelf toestaan volle vreugde te leven als er in je voorouderlijn zoveel pijn en onverwerkt verdriet was?
Hoe kun je het leven volledig nemen terwijl er mensen in jouw geschiedenis te vroeg gestorven zijn? (denk bv aan moeders die stierven in het kraambed, overleden kinderen, of alleen-geboren tweelingen)
Hoe kun je daderschap tonen (= creatiekracht en daadkracht) terwijl er een levendige dader-/ slachtofferdynamiek speelt in jouw familielijn? (denk bv aan een oorlogsverleden met duidelijke daders en slachtoffers, sexueel misbruik, geweld of uitbuiting)
Hoe kun je genieten van niks doen en lanterfanten, terwijl je voorouders keihard moesten werken om rond te komen?
Hoe gun je jezelf rust en overvloed op het financiële vlak terwijl je voorouders het niet breed hadden en elk dubbeltje moesten omdraaien?
Om maar wat voorbeelden te noemen... Kun je er iets bij voorstellen? De loyaliteit naar 'waar we vandaan komen' is groot.
Jezelf bevrijden van het systeemgeweten
Als je weet dat je behalve een fysiek DNA ook een emotioneel DNA meedraagt van je voorouders, dan kun je je misschien voorstellen dat jouw keuzes (nu) nog beïnvloed worden door de ervaringen van je voorouders (toen).
'Het zit je in het bloed'.
Deze overtuigingen die diep in jouw DNA zitten kunnen jou behoorlijk uit je kracht halen. Het systeemgeweten trekt aan je, maar je verlangen is om je eigen pad te gaan. Voilà, een innerlijk conflict.
SYSTEMISCH:
Binnen een familiesysteem hebben we te maken met het groepsgeweten; een geweten dat ons bindt aan de groep, de familie. Hier gaat het over 'erbij horen' en 'in stand houden'. Leidend zijn de wetten en regels van het familiesysteem, die bewust of onbewust worden doorgegeven. Zo krijgen we een wereldmodel aangereikt met opvattingen over goed en kwaad. En vergis je niet: 'bij de groep horen' was vaak een kwestie van leven en dood. Er 'alleen voor staan' kon je de kop kosten. Zó belangrijk was het dus.
In het systemisch werk en opstellingen zie ik mensen vrijer worden voor het eigen pad, en daarmee: voor het eigen geluk. In een Opstelling kunnen (voor)ouders ineens met zachte ogen en trotse bemoediging kijken naar jou als nieuwe generatie die een stap verder gaat dan waartoe zij zelf in staat zijn geweest. Zélfs als dat betekent dat je niet langer trouw bent aan het systeemgeweten, en (hun) oude patronen (vaak ontstaan vanuit overleving) niet langer naleeft.
Loyaal worden aan jezelf
Het kan voelen alsof je gaat breken met het systeem. Alsof je niet langer loyaal bent naar dat waar jij uit voortgekomen bent, aan dat wat jou gevormd heeft, aan dat waar jij jouw leven aan te danken hebt. Alsof je je emotionele DNA gaat verloochenen door de changemaker te zijn die je in wezen bent. Voel je de frictie…?
En toch; je loyaliteit aan jezelf toevertrouwen is het mooiste geschenk wat je jezelf en hen kunt geven. Uiteindelijk zullen ze je aanmoedigen, je voorouders. Want je bent hier gekomen dankzij hen én je zult een stap verder gaan, dankzij hen. En dankzij jezelf. Welkom changemaker! De aanmoediging van je voorouders klinkt ongeveer zo, als een zachte fluistering van achteren:
“Ga, ga, ga!
Ga verder dan wij.
Stop niet waar wij stopten.
Ga! Ga verder.
Ga verder dan wij”
En jij...?
Hoe ga jij verder dan zij?
Waarin ben jij als nieuwe generatie een 'changemaker' in jouw familielijn?
Wat heb jij nodig om te groeien en je eigen pad te gaan?
Mocht je hierover iets wil delen of samen met mij dit thema verder willen onderzoeken. Je bent welkom! Ik ontmoet je graag.